من هم غمگینم من هم مثل تو دلم می گیره؟

یادم  نمیاد  چند  سال  هست  که  نخندیدم یاد گرفتم  همیشه  منتظر  باشم  انتظاری  بی  پایان  نامید  و  بی  امید  چهره ای  خسته  در  چنگال  شوم  سرنوشتم  من  هم رنگ  ارامش  را  ندیدم  اصلا یک  رباط  اهنی بیشتر  از  من  در  زندگی  شاده  نمی دانم  چرا  باید  دوباره  فردا  زندگی  کنم من  عاشق  تنهایی  هستم  عاشق  نیمکت های خالی  عاشق  خیابانی  خلوت  من  خندیدن را  فراموش  کردم و  عاشق  گریه  کردن هستم  دلم  میخواهد  در  روی  زمین  بشینم و  زانوهایم را  بغل  کنم و سرم را  بر  روی  پاهایم  بزارم  و تا  ابد  باران  کنم  دوست  من  باران  هست و من  می  دانم  لرزیدن  چیه و من  نوجوان  ناکام زنده  به  گور  شده ام  اگر دوست  داری  تو  هم  با  من  گریه  کن..... من  دلم  برای  دلتنگی هایم  شاد  میشه و  اگر  کسی  را  ببینم  داره  میحنده فکر  می  کنم  اون  دیوانه  شده  چون  هیچ  دلیلی  برای  خندیدن  نمی  بینم ای  غمهای  عالم  بیایید  که  من به  دیدن  شما  عادت  کردم....